DENİZCİNİN ÖYKÜSÜ

Sonu gelmeyecek sandığımız uçsuz bucaksız maviliklerde gitmek ve sevdiklerimizden çok uzaklarda kalmak... Haftalarca süren deniz yolculuğunda küçücük bir kara parçasını görebilmenin umut dolu heyecanını yaşayabilmek... Tükenmeyen hayalleri, bir limandan öteki limana sürüklemek... Dokunabilmek gemi boyu yükselen dalgaların tepelerindeki çarpıntıya, yaşamak benliğindeki sevgiyi korkularınla birlikte mavi özgürlüğün imparatorluğunda. Yaşar denizciler avare hayatı, zaman pervane suyunda kaybolup giderken. Düşler mi gerçek olur, yoksa kaybolan gerçekler midir, bilinmezliğin esrarında. Tan vakti kucaklarken Polaris yıldızını, huzura erer denizcinin ruhu, yeni bir sefere kadar. Kabarırsa, okyanusların dalgaları merhametsizce, bilin ki korkular sevgi oluvermiştir denizcinin yüreğinde. Batı rüzgar tanrısı vahşi Zephyrus, bütün gücünü salarsa denizlerin üstüne, Vega yıldızını kucaklar azgın dalgaların çılgın köpükleri. Bir gürültü kopar gecenin sessiz karanlığında, şiddetle dökülen yağmurun ardından. Gök ile deniz sanki birbirine sığınmış. Kutsal nefesin sahibi doğu rüzgar tanrısı Eurus, tatlı esintileriyle doldurup şişiriverir rüzgara hasret kalmış yelkenleri. Uzaklar hep haber bekler onlardan, ama denizci denizde düşünceden derbeder. Orion ışık tutsun sana, seyrin aydınlık, denizlerin sakin olsun. Dinle bak dikkatle Poseidon'un sesini, kulak ver Ege nin derinliklerinden gelen bu haykırışa. Kızdırma sakın onu, gelecek fırtınanın habercisi olsa bile. Atma sakın denize taş, boğuşursun sonra gazabıyla denizin. Sakın çalıkuşu tüyüne bağlama umutlarını, ölüm varsa denizde. Gurbet sularına hoş geldin öyleyse Albatros'un ruhu. Merhametini hiç eksik etme onlardan, çaresizliğin içinde maviliklerde yapayalnızken. Dondurucu nefes tanrısı Kuzey rüzgarı Boreas, bütün ihtişamı ve gücüyle yayılırken suların üstüne, denizci her zaman hazır bekler çarpıntı yüreğinde umutla. Yorgun balıkçı, sayma tuttuğun balığı, kısmetin kapanmasın. Birleşsin ruhlarımız "denizlerin cenneti" Fiddler's Green'de. Kimbilir burasıdır belki de yeryüzünün henüz keşfedilmeyen yüzü. Döküver gitsin elindeki bir kadeh kan kırmızı şarabı denize, adağın olsun Neptün'e.Denize düşenlerin korunsun o acımasız felaket tanrısının kötülüklerinden. Her limanda veda ederken sevdiklerimize, hüzünle dolar yüreğimiz, dalgalarla savrulur umutlarımız ufkun öte yakasındaki hasretin sularına ve bizler kaybolup gidiyoruz sensizlik denizinde uzaklara hem de çok uzaklara. Denizciler öykülerini, dalgalarların köpüklerine rüzgarların sesiyle yazarlar hiç satır başı olmadan. Okyanuslar kaybolmuş düşlerini paylaşırlar sadık dostları denizcilerle, su yolundaki ay ışığının o büyüleyici parıltısında