Waste & Resources Action Program (WRAP, İngiltere), 25 Mart 2010 tarihinde “Waste arisings in the supply of food and drink to households in the UK” raporunu yayınladı. Bu rapor, İngiltere’de tedarik zincirinde ve evsel gıda, yiyecek ve içecek atık (halk dili ile çöp diyelim) miktarlarını ve etkilerini incelemektedir. Detaylar, www.wrap.org.uk / retail / case_studies_research / report_waste linkindeki raporda bulunabilir. Bu raporu özetlemek gerekirse; Gıda, yiyecek , içecek ve ambalajlarının atık miktarı 18.4 Milyon tondur (% 27’si üretimde, % 0,5’i dağıtımda, % 7,6’sı perakendede, % 64,7’si ise evlerde oluşuyor). 11,3 Milyon tonu (üretimden hayvan yemi olarak ayrılan 2,2 Milyon ton hariç) gıda, yiyecek ve içecek kaynaklıdır (% 23’ü üretimde, % 0,04’ü dağıtımda, % 3,2’si perakendede ve ve % 74’ü de evlerde oluşuyor). 5,13 Milyon tonu ise ambalaj kaynaklıdır (% 7,9’u üretim de, % 1,69’u dağıtımda, % 20,6’sı perakendede ve % 70’i de evlerde oluşuyor) Ggıda, yiyecek, içecek, ambalaj atıkları sonrası ortaya çıkan toplam ekonomik maliyetin (veya ekonomik kayıp), 17 Milyar Pound olduğu tahmin edilmekte (2,5 Milyarı üretim, 0,11 Milyarı dağıtım, 2,35 Milyarı perakende ve 12 Milyarı evsel) ve 5 Milyar Pound’u, üretim, dağıtım ve perakende noktalarına ait ve satışlarının % 8 – 10’nudur ( % 3’ü üretici, % 2’si dağıtımcı ve % 2’si perakende satışları). 18,4 Milyon tonun % 40’ı (3 Milyon ton gıda, yiyecek ve içecek, 1,5 Milyon ton ambalaj ve 2 Milyon ton diğer) ve 17 Milyar Pound’un % 30’u, tedarik zinciri (üretici, ulusal ve bölgesel dağıtım merkezi, toptancı, süper market, geleneksel perakendeci) kaynaklıdır. Üretim kaynaklı atıkların % 8 - 10’u değerlendirilemeden kaybolmaktadır. Dağıtım kaynaklı atıkların % 45 – 50’i (gıda, yiyecek, içeceklerin % 60’ı ve ambalajların % 40’ı) değerlendirilemeden kaybolmaktadır. Perakende süreci kaynaklı atıkların % 25 – 30’u (gıda, yiyecek, içeceklerin % 65’i ve ambalajların % 0,08’i) değerlendirilemeden kaybolmaktadır. Bütün bu atıkların oluşumunun çevreye etkisi ise daha ilgi çekicidir. Gıda, yiyecek ve içecek tedarik zinciri boyunca 128 – 173 Milyon ton CO2 eşdeğeri gaz emisyonu ortaya çıkmaktadır (ev tüketimi alakalı 16,1 Milyon ton dahil). Her bir ton atık, yaklaşık 3,3 ton CO2 eşdeğeri gaz emisyonu ortaya çıkarmaktadır (gıda, yiyecek ve içecekler için ortalama 2,8 ve paketleme için 1,69) 6 adet 25 yaşında çam ağacı 1 ton CO2 emisyonunu emebilir varsayımı ile bir ton atıktan ortaya çıkan 3,3 ton CO2 emisyonunu dengelemek için 20 adet ağaç gerekmektedir. Bu da atıkların yönetiminin (doğru yönetiminin) ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Türkiye için bu detayda bir rapora rastlayamadım. Öte yandan; yukarıdaki rakamların özellikle değerlendirilemeyen atıkların Türkiye için daha yüksek olduğu kabul edilebilir. Tedarik zincirinin sadece üretimden müşteriye bir akış olmadığını tekrarlamaya gerek yok. Ancak; ilk tedarikçiden ileriye doğru olan akışı yönetmeye çalıştığımız kadar (çok iyi yönetildiğini düşünmüyorum) ve bu sürece verdiğimiz önem kadar, tüketim noktasından geriye doğru akışı yönetmeye yönelik önemi yeteri kadar vermiyoruz. Sadece ileriye değil, geriye doğru hareketi ve akışı da iyi yönetmek zorundayız. Bu, yakın gelecekte hem rekabetin hem de yasal koşulların bir kaçınılmazı olacaktır.