Bir tiyatro oyununda ekonominin canlanması için sahte veya gerçek bir savaş’ın gerektiğini(savaş ekonomisi, üretim ve tüketim, yeniden inşa edilecek alt yapı ve binalar ) komik bir dilde anlatıyorlardı. Savaşlar bazı ekonomileri ayakta tutmak için gerekli bir strateji gibi gözüküyordu bu oyunda hem savaşın ortasında hemde savaştan sonra yeni hükümetlerin yeni şehirler kurmak için harcadığı paralarla diğer ülkelerin ekonomilerinin ortak çıkarlarını en güzel yolla “mizah” yoluyla anlatıyorlardı. Ekonominin yükselişe geçmesi hep bir savaş stratejilerinin içinde ve kaos ortamının ortasında değil midir zaten.

         Dünya da ekonomik daralmanın ve küçülen ekonomiler ile Avrupa Ülkelerinden bazılarının iflasın eşiğinde olduğunu yakınen basından takip ediyoruz. Diğer açıdan bir çok ülkede yaşanan iç savaşlarında basından “sansüre” takılmayan (sansürden geçmiş) haberlerini ve yaşanan olayları takip edebildiğimiz gibi..

         Stratejiler ve hedefler doğru şekilde planlanır ise gerçekleşebilir. Ütopik hedeflere yönelik stratejiler maalesef sadece teoride kalabilir. Ülkemizin stratejileri ise maalesef hiç gerçekleşemiyor. “Komşularımız ile sıfır sorun” teorisinin arkasından baktığımızda şuan hiçbir komşumuz ile aramızın iyi olmadığını tam tersine her gün aramızı açaçak yeni bir olay yaşandığını görmek mümkün. Bu yanlış karar ve stratejilerin en büyük sıkıntısını ise çeken sektör ise maalesef Lojistik sektörüdür.

         Her geçen gün ülkelerin ekonomileri küçülüyorken, sömürgecilik sistemleri ile başka ülkelerin ekonomilerine çöküp kendi ekonomilerini rahatlamanın peşine düşüyorlar. Peşinde oldukları ülkede yeni bir savaş veya terör saldırısı haberlerini biz medyadan okurken sömürgecilik düzeninin “Barış ve kardeşlik” adı altında ilmik ilmik dokunmaya başladığını artık hepimiz biliyoruz.

Şu sıralar medyada seçim ile ilgili haberler çogalmakta ama bundan birkaç hafta önce Rusya ile yaşananları, suriye krizi hala hafızalarımızda tazeliğini koruyor. Rusya ve Türkiye’nin ekonomileri her gecen gün dahada daralmaktadır. Ekonomik yetersizliğin haricinde yaşanan mülteci sorunlarını hiç söylemiyorum. Artık herkes suriyedeki ve libyada ki iç savaşların tahmininden uzun sürdüğünün farkında ve kısa zamanda savaşlar bitip ekonomik sömürgeciliğe başlanmazsa kendi ekonomilerinin de çok büyük zarar göreceğinin bilincindeler. Bu yüzden ülkelerin sesleri çok fazla çıkmaya ve çıktıkça ılıman bir ses tonuna bürünmeye başladığını gözlemleyebilirsiniz.
 

Bu hafta sonu erken seçim var. Seçimin sonucunda sihirli değnek ortaya çıkıp ekonomiyi hemen düzene koyamayacağına göre bu yılı bu şekilde kapatıp 2016 yılı hedeflerimizi belirlemeliyiz.

Sabri ERGENECOŞAR

[email protected]