Sektörel sivil toplum örgütleri, temsil ettikleri sektör mensuplarının hayatını kolaylaştırmak için vardır. Treyler Sanayicileri Derneği  de, (TREDER) Uluslararası Nakliyeciler Derneği de,  Uluslararası Lojistik Hizmet Üretenler Derneği  de (UTİKAD) bu ortak paydadan yola çıkarak kurulmuşlardır. Önümüzdeki günlerde peş peşe seçim yarışının başlayacağı bu dernekleri yönetenler ya bir dönem daha görev  isteyecekler, ya da başkanlık koltuklarında yeni yüzler göreceğiz. Peki, saydığımız bu dernekler gerçekten temsil ettiği sektör mensuplarının hayatını kolaylaştırıyor mu? TREDER ile başlayalım. TREDER’in şu anki başkanlık koltuğunda oturan Recep Serin, temsil ettiği derneğin sınırlarını Konya’dan ibaret sanıyor. Özellikle merdiven altı üretim, eğer Konya’da yapılıyors; Sayın Serin’i biraz daha fazla sıcaklık basıyor. Halbuki, o korsan üretimden Türk treyler sektörünün tamamı olumsuz etkileniyor. Geçtiğimiz günlerde Sayın Çetin Nuhoğlu, bunu çok çarpıcı bir söylemle dile getirdi. Petrol ticareti yapan ve dünyada ‘7 Kızkardeş’ diye anılan akaryakıt devlerinden birine ait Türk yapımı silobasın patlamasını ‘belki de bardağı taşıran son damla olacak’ diye eleştiren Nuhoğlu şöyle devam etti: “Kimse kalite konusunda normları eğip bükerek çıkmasın. Hiç kimse hak etmediği değeri  de kendisine yazmaya kalkmasın. Rusya’da, Özbekistan’da, Kazakistan’da Türk malı dendiğinde ‘aman aman istemeyiz’ diyorlar. Yalandan belge üretmek ülke imajına zarar veriyor. TREDER’in ‘Ben bilirim, kim yapar ama söylemem’ tavrı o kurumu hiçbir yere götürmez. Bu söylemin merdiven altı ile mücadeleyle hiçbir ilgisi yok.” Evet, TREDER yeni döneminde artık herkesi kucaklayan bir meslek örgütü olduğunu fark etmeli ve sektörün standartlarını belirleyen bir çatı kuruluşu olması için gereken adımları atmalıdır.  Sonraki adım ise; standartlara uyanlara sonuna kadar kefil olup, ‘Benim üyem yaptıysa çatlama, patlama olmaz, gönül rahatlığıyla alabilirsiniz’ demelidir. Böylece merdiven altı üretim de, iyot gibi açığa çıkacaktır. NAKLİYECİ Mİ? LOJİSTİKÇİ Mİ? Uluslararası Nakliyeciler Derneği de, birkaç ay sonra seçim heyecanına sahne olacak. Mevcut Başkan Ruhi Engin Özmen’in bir dönem daha görev istemesine kesin gözüyle bakılıyor. Ama, bu kez geçen seçimde olduğu gibi rakipsiz olmayacağını düşünüyorum. UND Deniz’den doğan borçlar nedeniyle istifa etmek zorunda kalan önceki UND yönetimi, geçtiğimiz günlerde Rekabet Kurulu’nun U.N Ro-Ro’ya verdiği ‘yıkıcı rekabet’ cezası nedeniyle bir ölçüde aklandı. Çünkü,mevcut yönetimin erken göreve gelmesi, önceki yönetimin istifası nedeniyle gerçekleşmişti. Şimdi, önceki yönetimde görev alanlar soruyor: “Biz, beceriksizliğimizden değil, bir dünya devinin rekabet koşullarını zorlayıcı kararları nedeniyle başarısız olduk. Buna rağmen başarısızlığımızın bedelini görevlerimizi terk etmekle ödedik. Bizim itibarımızın iade edilmesi gerekmiyor mu?” Şimdiki yönetimin Ro-Ro şirketiyle olan angajmanları ne olursa olsun; zarara uğratıldığından hareketle, bir dava da derneğin açması gerekmez mi? Bir diğer konu ise, ara başlıktaki nakliyeci mi, lojistikçi mi meselesi… UND, artık çağın gereklerine göre hareket eden bir dernek olmak amacındaysa, bence bir isim tashihine ihtiyaç vardır. Nakliyeci sözcüğü yerine, uluslararası literatürde herkesin aşina olduğu lojistik seçilmelidir. Bunun bir yararı daha olacaktır. RODER’e birleşme sonrası yöneltilen ve birçok kişinin rahatsız olduğunu bildiğim ‘UND’ye ilhak oldular’ söylemi de böylece rafa kalkacaktır. UTİKAD SÜT LİMAN Bu 3 derneğin içinde seçime en rahat girecek olan UTİKAD. Çünkü, Turgut Erkeskin dönemi gerçekten ‘doğru hamleler dönemi’ diye de anılacaktır. Tüm dünyada denkliği olan eğitim sertifikası hamlesi; BALO projesi, FIATA’daki başarılı temsiliyet görevleri, UTİKAD’ı sakin bir kongreye götürecek. Üç derneğimize de hayırlı seçimler diliyorum. Saygılarımla.