Kuşaklar arası çatışmaların 1990’larda kaldığı düşünmüştüm hep, anneanne ve torun arasında ki tatlı ama birbirini anlayamayan söylemlerin olduğu zamanlardı 90’lar.

Şimdiki kuşak çatışması ise milenyum çağında doğanlar ile 90 öncesi doğanlar arasında yaşanıyor. Bu sefer kuşak çatışmaları evlerden ofislere kaymış durumda, geçen hafta internete düşen bir haber milenyum doğumlular ile 90 öncesi doğanların arasında ki çatışmayı özetler nitelikteydi.

Dijital çağın zirve yaptığı bu zamanlarda, en gözde mesleklerden bir tanesi yazılımcılar. Geleceğin mesleği olarak görülen yazılım mühendisliğini bitiren her yeni mezun da maalesef diğer bölümlerden mezun olan arkadaşlarıyla aynı tuzağa düşüyorlar. Mezun oldum artık CEO olmamın önünde engel yok özgüveninin tuzağına;

Geçen hafta internette dolaşan haberde de aynı konu gündeme gelmiş, 20 yıllık bir iş tecrübesi olan yazılımcı iş arkadaşına (patronu) Z kuşağından yeni mezun bir genç ile yaptığı mülakatı anlatırken arkadaşı gizlice video ya çekmiş ve bunu sosyal medya hesabında (izin alarak) paylaşmıştı. Video da görüşme yapan gencin bir vakıf üniversitesi yazılım mühendisliği bölümünden mezun olduğunu, iş görüşmesinde şirketten beklentilerini anlattığını (15 000 tl maaş +yan haklar, evden çalışma ve birçok yazılım dilini bilmediği için şirketin onu eğitmek için bir sürü sertifika programına kayıt ettirmesi vb.) öğreniyoruz. Görüşmeyi yapan tecrübeli yazılımcı ise yeni mezun hakkında para ile okumuş ve hayatında oyun oynamaktan başka bir şey yapmamış diyerek hayıflanıyordu.

Milenyum dan sonra doğanlara literatür ’den halk diline düşen Z kuşağı tabiri yapıyoruz. Peki biz Z kuşağının dilinden ne kadar anlıyoruz ve onlardan çok şey mi bekliyoruz.

Dijital dünyanın içinde doğan Z kuşağı daha küçük yaşlarda sosyal medya veya akıllı ürünlerle haşır neşir olmakta, çocuk gelişimi uzmanları ne kadar gelişim aşamasında tüm ekranlardan uzak tutalım çocukları dese de yaramazlık yapan veya uyumayan çocuğumuzun eline hemen bir tablet verip vido açıyoruz sessizce videosunu izlesin bizde başımızı dinleyelim diyerek.

Birçok akıllı ürün ile temas halinde olan çocuklar erken yaşta tüketmeyi ve sıkılmayı öğrenmiyorlar mı? Bilgisayar başında sosyalleşen, oyunlar hakkında her hileyi bilen, sosyal medyada influeser olmaya çalışan ve kendini yeni dünyaya adapte ettiğini düşünerek kolay yoldan para kazanmaya çalışan çocuklar yetiştirmiyor muyuz.

Dijital dünya birçok konuda bizim işlerimizi, ufkumuzu ve hayal dünyamızı geliştiriyor. Ama gelecek ile ilgili beklentisi, oynadığı oyunda ki seviyeleri hile yaparak geçen ve oyunun sonuna kadar hile ile gelerek oyunu bitiren bir gencin mezun olur olmaz CEO olurum beklentisinde olmasını veya hileler ile gerçek dünyada seviye atlarım hayallerini küçümsememeliyiz.

Z kuşağındaki gençlerin pratik zekâ olduğu yadsınamayacağı gibi, dijital çağda nasıl hayatta kalınır dersi de verebilecek kadar teknolojiyle iç içeler. Ama bizlerinde hayat tecrübesi olarak öğrendiğimiz sabır, bilgi, tecrübelerimiz onlarda yok. Bu ikisinin beraber uyum içinde harmanlayan şirketler başarının kapısını aralamış olacaklar.

Her şeyi yapabilen bir süper kahraman gibi kendini gören Z kuşağının ayakları biraz daha yere basmasını sağlayacak bir ortam yaratmamız, hoş görülü olmamız veya onların bu yeni yaşam döngüsünde durdukları yere doğru bizim de evrimleşmemiz gerektiği bir gerçek ama bunu yaparken kuşak çatışmalarının da önüne geçecek bir formülünde bulunması gerekiyor.

Sabri ERGENECOŞAR